W połowie 2011 roku nastąpiła przeprowadzka Katedry Historii Sztuki i Kultury do nowego, okazałego budynku Collegium Humanisticum wzniesionego na Bielanach, który pomieścił wszystkie (poza Instytutem Archeologii) jednostki Wydziału Nauk Historycznych. Gmach jest niezwykle przestronny, nowoczesny, wyposażony w multimedialny sprzęt najwyższej jakości.  Projektantem dzieła był, zmarły tragicznie w tymże 2011 roku, Stefan Kuryłowicz, jeden z najznakomitszych i najbardziej utytułowanych polskich architektów przełomu XX i XXI wieku. W jego dorobku znalazły się: terminale lotnicze, siedziby znanych firm, apartamentowce, biurowce, hotele, stadiony, osiedla mieszkaniowe i budowle sakralne. Katedra Historii Sztuki i Kultury została usytuowana w bocznym skrzydle gmachu Collegium Humanisticum (oznaczonym literą: C), po części na parterze (sekretariat i gabinet kierownika), po części na drugim piętrze (gabinety pracowników, pokój doktorantów oraz archiwum fotograficzne). Przestronne sale wykładowe znajdują się w głównym skrzydle gmachu (oznaczonym literami: A-B).

Studenci studiujący historię sztuki mają do swojej dyspozycji bogate księgozbiory Biblioteki Głównej UMK oraz Biblioteki Collegium Humanisticum, przechowującej zasoby pochodzące ze specjalistycznej Biblioteki Katedry Historii Sztuki i Kultury powołanej do życia uchwałą Rady Bibliotecznej UMK w styczniu 2001 roku. Obecnie zbiory katedralne liczą około 7200 woluminów i są rokrocznie rozbudowywane poprzez kolejne zakupy. W Bibliotece Collegium Humanisticum jest około 2500, reszta została wcielona do zasobów Biblioteki Głównej, w tym też osobny, wyodrębniony Księgozbiór Prof. Zygmunta Waźbińskiego. Zręby zasobu bibliotecznego Katedry stworzył niegdyś ten właśnie księgozbiór z zakresu historii sztuki włoskiej przekazany jej przez założyciela, prof. Zygmunta Waźbińskiego (około 2000 pozycji). Później doszły dary osób prywatnych: rodziny prof. Glebiusza Sotnikowa, prof. Jorga Garmsa, prof. Sergiusza Michalskiego i prof. Krzysztofa Pomiana (ponad 1000 woluminów). System gromadzenia i profilowania zbiorów określają trzy zasadnicze kierunki: specjalistyczny – historia sztuki włoskiej i związków polsko-włoskich (zwłaszcza w odniesieniu do doby nowożytnej); ogólny – historia sztuki polskiej i europejskiej poszczególnych epok i regionów (ze szczególnym uwzględnieniem publikacji służących dydaktyce); podręczny – encyklopedie, leksykony, słowniki – stanowiące niezbędny warsztat pracy każdego humanisty.

Zarówno w procesie kształcenia z historii sztuki, jak i w pracy badawczej czy dokumentacyjnej niezbędne jest odpowiednie zaplecze „wizualne”. Tworzą je gromadzone w katedralnej Fototece slajdy oraz fotografie cyfrowe dzieł sztuki i rzemiosła artystycznego. Zbiór tradycyjnych przezroczy zawiera obecnie prawie 19 000 pozycji. Na wyposażeniu Katedry znajduje się również siedemnaście komputerów (w tym cztery przenośne typu laptop) wraz ze sprzętem peryferyjnym oraz oprogramowaniem do obróbki zdjęć cyfrowych i grafiki. Poza aparaturą komputerową jednostka posiada również wielkoformatowy telewizor wraz z odtwarzaczem wideo i DVD, zespół projektorów i przeglądarek do slajdów, cztery projektory multimedialne, diaskop oraz episkop.